III i IV kwartła 2k16 - dramy

Pracuję nad opisaniem bieżącego kwartału, ale póki co przygotowałam dwa pozostałe kwartały 2016 roku. Nie potrafiłam się za to zabrać, miałam okres, że oglądałam dramę za dramą, a bywało tak, że dawałam sobie spokój. Póki co jestem zadowolona. Rok 2017 zapowiada się bardzo ciekawie, więc bądźmy cierpliwi i czekajmy na kolejne skarby.

Mam również w planach napisać co się u mnie ciekawego dzieje, ale zobaczymy jak czas pozwoli. Jest mi przykro, że mimo tak wielu miesięcy nie opisałam koncertu B.A.P, a chłopcy przyjeżdżają do Polski po raz kolejny - znów w maju. Jednak tym razem nie jadę na nich - mam w planach jechać ich przywitać na lotnisku, zobaczymy jak to wypali. Póki co zostawiam mój opis 8 dram z przedziału sierpnia i grudnia... enjoy.

Another Parting - to króciutka mini dramaka, w której główny bohater jest kosmitą granym przez uroczego Seo In Guka. Owy kosmita zjawił się na naszej planecie, by dowiedzieć się w jaki sposób się rozmnażamy… żart, chciał się dowiedzieć: dlaczego ludzie płaczą! Spacerując po moście, dostrzega zdesperowaną płaczącą kobietę, która chciała skończyć ze swoim życiem. Ciekawski kosmita nie zwracał uwagi na to czy owa dziewczyna chcę być uratowana czy nie – bardziej go interesowała ciecz, jaka pojawiła się na policzkach dziewczyny. Niedoszła samobójczyni okazała się piosenkarką, którą rzucił kochanek/producent dla innej przyszłej gwazdeczki. Dramka nie była zła, miała tylko 4 odcinki po kilkanaście minut. Moja ocena to 7/10.

The Best Future - to też mini drama. Strasznie mi się nie podobała, mimo że była z takim młodym przystojnym aktorem - Seo Kang Joon (Cunning Single Lady, Cheese in the Trap). Ale fabuła była kiepska, że chłopak chciała zadebiutować jako piosenkarz, ale miał tremę przed występowaniem na oczach innych ludzi – to po cholerę chciała być piosenkarzem! – dla mnie to jak lekarz, który boi się krwi. Z braku laku i jego głupiego widzimisię, rodzina się na niego wypięła - powiedzieli mu: "Rób-ta co chce-ta, ale my ci nie pomożemy", więc musiał sobie znaleźć pracę i mieszkanie. Pracowała w knajpie, a mieszkał w kawalerce. Jego współlokatorem była dziewczyna – młoda maknae w firmie, która podjęła się jednego z projektów – sama nie wiem o co w nim chodziło, i w sumie nie było mi to aż tak potrzebne. Mniejsza z dziewczyną, wyszło na to że ona przez cały czas była pewna, że on jest dziewczyną, ale ponieważ on pracował nocami, kiedy ona spała to się mijali. Kiedy spotkali się jak obcy ludzie, coś miedzy nimi zaiskrzyło… Słabe! Zanudziłam się, ale w sumie obejrzałam ją kiedy robiłam obiad więc pal licho, leciała w sumie w tle – 5 odcinków, krótkich, nie polecam. Moja ocena 4/10.

Nine: Nine Times Time Travel – no na tą dramę to paliłam się przez długi czas, ponieważ była dość wysoko w rankingach, a znałam tylko głównego aktora – z jednej dramy z moim Myungsoo. Historia była oczywiście o nadprzyrodzonych rzeczach, ale bardzo trafiły w mój gust. Młody reporter telewizyjny wyjeżdża do obcego kraju, aby zidentyfikować ciało swojego zmarłego brata. Brat pozostawia po sobie kilka rzeczy. Wśród nich jest przedmiot, który brat zmarłego reportera trzymał w dłoni gdy go znaleziono. Było to kadzidełko, które jak się później okazało, potraciło przenieść w przeszłość osobę która je odpaliła o 20 lat (jeśli dobrze pamiętam), ale tylko w miejscu w którym się znajduje - czyli jeśli odpalił je po raz pierwszy w schronisku górskim, którego 20 lat temu nie było, znalazł się na zaśnieżonej górze. Młody reporter zaczyna więc szukać przyczyny, dlaczego jego brat postanowił pojechać do właśnie tego kraju i co takiego się stało, że zginął. Rewelacyjna drama, bardzo ciekawa i niesamowite zwroty akcji. Bardzo mi się podobała i za 20 odcinków moja ocena to 8/10.

Uncontrollably Fond – Nie obejrzałam tej dramy, dlatego że była nowa, i sama się dziwiłam dlaczego latem puszczają dramę, której cała akcja działa się w tą zimną porę roku – nie żeby coś, ale zazwyczaj koreańskie dramy wychodzą równo z pogodą panującą za oknem, nie to co nasze polskie „M jak miłość”, Polacy stroją choinki, a Mareczek wybiera się z Lucjanem na ryby w letni lipcowy dzień. Ale nie będę mieszała tutaj polskich tasiemców z dramą. Powiem tak, ciężko jest zrobić tej dramie opis, tak żeby nie zaspoilerować całej fabuły, ale w sumie jest to historia miłosna. Dziewczyna, która marzy aby stać się szanowaną reżyserką filmów dokumentalnych i chłopak – młody, uwielbiany aktor i piosenkarzem. Kto by pomyślał, że wcześniej już się znali i wiązało ich coś więcej niż przyjaźń. Rozdzielono ich dość boleśnie – nawiązują ponownie współpracę, ona zrobi wszystko dla pieniędzy, on ma ich sporo i chęć widywać ją częściej. Czytałam wiele pozytywnych reakcji na tą dramę, ale sama może zbyt wiele oglądałam tego typu histori i ich romans trwający przez 20 odcinków trochę mnie męczył. Mimo wszystko mam bardzo duży szacunek do aktora Woo Bina i Suzy. Niestety moja ocena to jedyne 6,5/10.

Cinderella and the Four Knights – Do tej dramy miałam duże oczekiwania. Wiecie co – ja już chyba zawsze się zawiodę na dramach, które mają fajny skład męski i słabą aktorkę. Na początku było całkiem ciekawie, ale potem już w sumie ten zachwyt minął i strasznie się nudziłam. Historia opowiada o 3 kuzynach, synach bogatego dziadka. Wszyscy ojcowie nie żyją – nie pamiętam, ale prawdopodobnie umarli w tym samym czasie w jakimś wypadku. Dziadek bardzo to przeżył, ponieważ byli to jego jedyni dziedzice. Pozostali mu jedynie wnukowie, którzy nie przepadali za sobą. Jeden był piosenkarzem, inny słynnym podrywaczem, a trzeci to przybłęda, która dowiedziała się nagle, że jego ojciec był synem prezesa. Dziadek pragnął przed śmiercią, aby jego wnukowie się dobrze dogadywali i byli jak rodzina – w tym celu zatrudnia dziewczynę, która pochodzi z biednej, ale kochającej rodziny i zleca jej zadanie wprowadzenia tej atmosfer do domu kuzynów. Nazwa mówi o 4 rycerzach, ale ten czwarty to tak naprawdę sekretarz, który robi za oczy, uszy i usta prezesa. Panowie którzy wcieli się w kuzynów to: Lee Jung Shin (basista CNBLUE), Ahn Jae Hyun (Blood, You’re All Surrounded) i mój ukochany Jung Il Woo (49 Days, Flower Boy Ramen Shop, Golden Rainbow). Natomiast w rolę damską wcieliła się aktorka rooki z którą nie oglądałam jeszcze żadnej dramy, ale jak ktoś kojarzy „Because It’s The First Time” to właśnie ona. Ja uważam, że takie dramy powinny mieć po 10/12 odcinków, ale cóż – 16 to trochę za dużo, dlatego moja ocena to 6,5/10.

Moon Lovers: Scarlet Heart Ryeo – Aż mnie serce boli. Strasznie przeżyłam tą dramę, ponieważ była ona przecudowna! Była ona bardzo długo nakręcana, pochłonęła wiele budżetu, ale stała się ogromnym hitem. Obsada była odkrywana przez kilka tygodni, na początku było tylko wiadomo, że będzie to drama historyczna z udziałem piosenkarki IU i aktora Lee Joon Gi – to mi wystarczyło, żeby powiedzieć sobie – JA JĄ OBEJRZĘ! Czekałam pół roku, może i więcej! Pokazała się obsada – MĘSKA:
- Koronowany Książe: Kim San Ho (niestety mało znany)
- Trzeci Książe: Hong Jong Hyun (Dating Agency: Cyrano, Her Lovely Heels)
- Czwarty Książe: Lee Joon Gi (Arang and the Magistrate, Two Weeks)
- Ósmy Książe: Kang Ha Neul (Monstar, The Heirs, Angel Eyes)
- Dziewiąty Książe: Yoon Sun Woo (również mało znany)
- Dziesiąty Książe: Byun Baek Hyun (EXO)
- Trzynasty Książe: Nam Joo Hyuk (Who Are You: School 2015, Cheese in the Trap)
- Czternasty Książ: Ji Soo (Sassy Go Go, Doctors)
Generalnie można powiedzieć, że faceci tam rządzą. Fabuła jest oparta na faktach, ale oczywiście zmieniona w magiczny sposób. Bohaterka grana przez IU z czasów współczesnych, gdzie jest załamana po tym jak oszukał ją chłopak i przyjaciele, brakuje jej chęci do życia. Przenosi się do czasów Goryeo kiedy panował Król Taejo – założyciel owej dynastii, pisany na rok 918. Bohaterka przeniosła się do ciała szesnastoletniej kuzynki, żony ósmego księcia. Dziewczyna nie bardzo wiedziała co się wokół jej dzieje, przez co zwróciła na siebie uwagę wszystkich książąt nachodząc ich w łaźni, gdzie się relaksowali. Później okazuję się jednak, że zagubiona w nie swoich czasach Hae Soo skrada serce książętom swoim oryginalnym sposobem bycia – zupełnie jakby była kimś nie z tego świata. Wątki miłosne są tam przepiękne, ale przede wszystkim chodzi o to, aby historia szła dalej. Bohaterce powinno być łatwiej, ponieważ powinna mniej więcej znać historię i co prawda dużo kojarzyła, ale nie potrafiła sobie nic przypomnieć, dlatego było dla niej dużym szokiem kiedy przypominała sobie wątki historyczne dotyczące tego – kto będzie następcą królestwa. Humor w dramie dopisuje, przepiękna muzyka w wykonaniu wielu utalentowanych wokalistów, przepiękna scenografia i kostiumy, sceny walki, ewentualne efekty specjalne również – porządny kawał roboty. Gra aktorka bohaterów również zachwycający, IU która po dramie „The Producers” strasznie mnie zawiodła, podniosła się i jej postać pokazała że można stać się „kim” w historycznych czasach, wystarczy się przyłożyć. Panowie również pokazali klasę: Ha Neul – koleś który sprawił że w jego postaci można się zakochać, a potem ma się go ochotę zabić pierwszym lepszym przedmiotem, pod ręką. Zachwalałabym ich wszystkich, zwłaszcza naszego uroczego Byun Baek Hyuna – brawo dla niego! Moja ulubiona piosenka: Lee Hi – My Love. Na 20 odcinków, moja ocena to mocne 8/10.

Positive Physique – mini drama, ostatnio dużo i oglądam, ale nie obejrzałabym jej, gdybym nie miła powodu jakim jest – Do Kyung Soo – moja miłość z EXO. Nadal dziwię się, że nie obejrzałam jej jeszcze raz, ale w sumie. Zaledwie 6 odcinków po 10 minut, i mam na ekranie swojego ukochanego Kyungsoo, który pokazuję swoje normalne oblicze. Historia opowiada o dwóch studentach na wydziale reżyserki, którzy chcą nakręcić swój własny film. Składają wniosek do dziekanatu, aby uczelnia sfinansowała im produkcję. Niestety nie otrzymują tyle ile by chcieli – której mówiąc, dostali psie pieniądze. Jednak nie poddają się, idą do pracy, proszą rodzinę o pomoc, a aktorów wybierają z mniej znanego składu. Pojawia się tam też wątek miłosny i Kyungsoo ma tam swoją pierwszą scenę pocałunku. Uśmiałam się i obejrzałam ją z wielką (OGROMNĄ) przyjemnością i równie ją polecam, zleci jak z bicza strzelił. Ja oglądałam ją dzielnie dzień w dzień przez 6 dni. Moja ocena to 8,5/10.

W – czyli wielki hit 2016 roku, za który zabrała się dopiero pod koniec roku. Wielki plusem tej dramy był oczywiście kochany przez wszystkich Lee Jong Suk, ale to nie tylko zaleta tej dramy. Historia jest oryginalna i chodź nadprzyrodzona – bardzo ciekawa. Akcja dzieje się zarówno w rzeczywistym świecie jak i w komiksie. Co prawda, akcja komiksowa nie jest animowana, ale jest ponownie pokazana w wersji rysunkowej – ponieważ cokolwiek bohaterowie robili w komiksie, jest ono zapiane w komiksie i publikowane – bez zgody autora. Ale wracając do fabuły: rysownik Oh stworzył historię Kang Chul, którą przelał na komiks. Jego historia była dość tragiczna, jako młody zawodnik olimpijski w strzelaniu traci rodzinę przez tajemniczego zabójcę i sam trafia do więzienia. Przez swój niesamowity geniusz i inteligencję, staje na nogi, staje się bogaty i postanawia znaleźć prawdziwego sprawcę. Rysownik odniósł niesamowitą sławę dzięki historii Kang Chula, lecz jako autor chcę doprowadzić swoje dzieło do końca i uśmiercić głównego bohatera. Nie udaje mi się to ponieważ do komiksu zostaje wciągnięta jego córka – młoda lekarka – która ratuję bohatera, nieświadoma tego, że znajduje się w komiksie. Bohater przeżywa, a młoda pani doktor pozostaje dalej w komiksie jako jego nowa część. Generalnie świetny pomysł i to, że bohaterka może wyjść z komiku tylko wtedy, kiedy zdarzy się coś sensacyjnego i wstrząśnie głównym bohaterem – jak np. pocałunek. Pojawia się wróg numer jeden i napięcie wzrastało z odcinka na odcinek. Muzyka była całkiem spoko, ale Lee Jong Suk był niesamowity – jak zawsze. Na wystarczającą ilość 16 odcinków daje 7,0/10.

To są dramy jakie obejrzałam pod koniec 2016 roku. Większość z nich to dramy tegoroczne, dlatego aby podsumować, wypiszę swoje TOP3 2016:

3) Moon Lovers – Scarlet Heart Ryeo
2) Lucky Romace / Weightlifting Fairy Kim Bok Joo
1) Descendants of the Sun

Do tych dram wrócę na pewno niebawem.